15 września przypada uroczystość Siedmiu Boleści N.M.Panny, która w Bractwie Kapłańskim św. Piusa X (FSSPX) jest świętem patronalnym 1 klasy. Matka Boża Bolesna jest patronką Sióstr Bractwa. Uroczystość ta przypada po Podwyższeniu Krzyża Świętego (14 września), gdyż właśnie pod Krzyżem Najświętsza Maryja Panna cierpiała w zjednoczeniu ze Zbawicielem. Spośród siedmiu Boleści Maryi, to właśnie cierpienie jakie odczuwała podczas agonii swego Syna na Krzyżu, dotykało samej istoty Jej męki: jako Pośredniczka Wszelkich Łask musiała stać pod Krzyżem, który wysłużył nam wszelkie łaski, łaski których tak bardzo potrzebujemy na drodze do doskonałości.

Najświętsza Maryja Panna jest Pośredniczką Wszelkich Łask, a zwłaszcza tych, które są lekarstwami na Jej Siedem Boleści, czy siedem głównych grzechów, które zasmucają Jej Boskiego Syna, a więc siedmiu głównych cnót, które prowadzą nas do wiecznej radości. Wszystkie siedem cnót: wstrzemięźliwość, męstwo, sprawiedliwość i roztropność oraz wiara, nadzieja i miłość, prowadzą nas do doskonałości, są też dla naszej upadłej natury lekarstwami, podporządkowując ją rozumowi, rozumowi oświeconemu przez wiarę.

[…] bójcie się nie ludzi, ale Boga. Bójcie się nie tego, co pomyślą sobie o was wasi rzekomi przyjaciele, myślcie o tym, jakie cierpienia czekają grzeszników. Nie bójcie się, że bycie dobrymi może was sporo kosztować, obawiajcie się raczej konsekwencji kompromisu. Nie bójcie się tego, co mogą powiedzieć o was ludzie głupi i okrutni. Ważna jest jedynie prawda i to, co jest prawdziwie dobre. Daleko lepiej jest być człowiekiem niezłomnych zasad, niż obawiać się ich pustych słów i obietnic. Bójcie się nie tego, co mogą o was pomyśleć nielojalni przyjaciele, ale tego, że możecie sprawić przykrość waszemu niebieskiemu Ojcu, który kocha was bardziej, niż kochać was może cały świat.

Dlatego, drogie dzieci, módlmy się dziś w sposób szczególny do Matki Bożej, która jako nasza niebieska Matka stoi zawsze obok nas by zachęcać nas do wytrwałości w czasie pokus, szepcząc do naszych uszu: nie obawiajcie się tych ludzi, nie obawiajcie się tych rzeczy, pozostańcie silni. Bądźcie odważni, a ja dam wam zwycięstwo. Oby nasza Bojaźń Boża mogła napełnić Ja dumą, i obyśmy my sami, choć być może braknie nam okazji do męczeństwa, mogli okazać przynajmniej odwagę męczenników w czasach pokusy i osiągnąć szczęście wieczne. Amen.

[Kazanie ks. Jenkinsa na dzień Siedmiu Boleści N.M. Panny]

RYS HISTORYCZNY:

To święto zaczęli wprowadzać serwici [Słudzy Najświętszej Maryi Panny – katolickie zgromadzenie zakonne założone w 1233 roku we Włoszech, którego celem szczególnym było rozważanie boleści Maryi i naśladowanie jej cnót]. Od roku 1667 święto zaczęło się rozszerzać na niektóre diecezje. Pius VII w roku 1814 rozszerzył je na cały Kościół, a dzień święta wyznaczył na trzecią niedzielę września. Papież św. Pius X ustalił je na 15 września.

Od XIV w. często pojawiał się motyw siedmiu boleści Maryi. Są nimi:

1. Proroctwo Symeona (Łk 2, 34-35)

2. Ucieczka do Egiptu (Mt 2, 13-14)

3. Zgubienie Jezusa (Łk 2, 43-45)

4. Spotkanie z Jezusem na Drodze Krzyżowej

5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa (Mt 27, 32-50; Mk 15, 20b-37; Łk 23, 26-46; J 19, 17-30)

6. Zdjęcie Jezusa z krzyża (Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)

7. Złożenie Jezusa do grobu (Mt 27, 57-61; Mk 15, 42-47; Łk 23, 50-54; J 19, 38-42)