8 GRUDNIA - UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

• od godz. 17:00 możliwość spowiedzi

• 17:30 różaniec

• 18:00 Msza św. śpiewana

• 19:00 I nauka rekolekcyjna

____________________________

o. Filip Ribot OCarm (+ 1391)

W jaki sposób Eliaszowi i jego uczniom zostało symbolicznie objawione, że Dziewica Maryja narodzi się wolna od jakiejkolwiek zmazy grzechu.

Jan, XIV biskup jerozolimski, w księdze o powstaniu w Starym Testamencie i istniejących jeszcze w Nowym pierwszych mnichów [mówi]: "Po tym jak naśladowcy tego zakonu [2] zostali ochrzczeni przez apostołów i przyjęli słowa świętej Ewangelii, w pełni pojęli, iż wypełniła się tajemnica, która została objawiona Eliaszowi przez Boga na górze Karmel. W Księdze Królewskiej czytamy bowiem: Eliasz wszedł na szczyt Karmelu i pochyliwszy się ku ziemi, wtulił twarz między swoje kolana. Potem powiedział swemu słudze: Podejdź no, spójrz w stronę morza! On podszedł, spojrzał i wnet powiedział: Nie ma nic!". Na to mu odrzekł: Wracaj siedem razy! Za siódmym razem sługa powiedział: Oto obłok mały, jak dłoń człowieka, podnosi się z morza! w stronę Karmelu (1 Krl 18,42-44). Od miejsca, gdzie sługa zaczynał się wspinać aż do wierzchołka góry, z którego można było zobaczyć morze, było dziesięć kroków. Słudze, który po raz pierwszy pokonał odległość dziesięciu kroków i spojrzał w stronę morza, Eliasz polecił, jak to zostało wyżej powiedziane, by czynność tę powtórzył siedem razy i spojrzał siedemkroć w stronę morza. I za siódmym razem, gdy tam powrócił, jednak ósmym, gdy spojrzał, zobaczył obłok mały, jak dłoń człowieka, podnoszący się z morza! w stronę Karmelu. Na to Eliasz rzekł mu: Idź, powiedz Achabowi: Zaprzęgaj i odjeżdżaj, aby cię deszcz nie zaskoczył. Niebawem chmury oraz wiatr zaciemniły niebo i spadła ulewa (1 Krl 18,44-45).

Jaką tajemnicę odnoszącą się do przyszłych wydarzeń a zamkniętą w tejże wizji, poza tym, co realnie się wydarzyło, i jak wielkie swoje dzieła Bóg zapowiedział Eliaszowi poprzez to widzenie, to był nam łaskaw wyjaśnić sam Eliasz jednak nie otwarcie, lecz w tajemnicy wobec swoich uczniów. Oni nam więc przekazali to, iż Bóg w formie figuratywnego przedstawienia, objawił Eliaszowi cztery wielkie tajemnice, które teraz po kolei przedstawię: pierwsza, w jaki sposób narodzi się z łona matki dziewczynka wolna od jakiegokolwiek grzechu; druga, w jakim czasie to się stanie; trzecia, w jaki sposób dziewczynka zachowa nienaruszone dziewictwo na wzór Eliasza; czwarta, w jaki sposób Bóg, przyjmując ludzką naturę, narodzi się z tej dziewicy. I tak, z faktu, iż chłopiec zobaczył wychodzący z morza mały obłok, Bóg objawił Eliaszowi, że ta dziewczynka, to znaczy Dziewica Maryja, której symbolem jest obłok, mały obłok - co wskazuje na pokorę, narodzi się z grzesznej ludzkiej natury, której symbolem jest tutaj morze. I ta dziewczynka już w momencie swych narodzin będzie wolna od wszelkiego grzechu, tak jak ów mały obłok, który unosząc się z morza pełnego goryczy, sam jest jej pozbawiony. Mimo tego, iż obłok ten bierze swój początek z natury morza, ma jednak różne od niego właściwości, ponieważ, podczas gdy woda morska jest ciężka i gorzka, ów obłok jest lekki i słodki. I tak, mimo iż w każdym innym człowieku jego natura jest w swych początkach taka jak morze, to znaczy tak bardzo obarczona goryczą grzechów i ciężarem nałogów, że wyznać musi: Winy moje przerosły moją głowę, gniotą mnie jak ciężkie brzemię (Ps 38,5), błogosławiona Maryja przeciwnie, choć narodziła się z tego samego morza, to znaczy z ludzkiej natury, jednak w sposób taki, że nie została obarczona żadną goryczą grzechu, lecz tak jak ów mały obłok, pozostała lekka ze względu na niezmazanie grzechem i słodka pełnością łaski. Była ona bowiem w swych narodzinach podobna do obłoku, o którym na sposób figuratywny pisał Mojżesz: I ukazała się w obłoku chwała Pana (Wj 16,10).

F. RIBOT, Istituzione e gesta dei primi monaci,

Citta del Vaticano 2004, s. 157-159

przekł. A. Smagacz OCD

o. Filip Ribot OCarm (zm. 1391) - hiszpański karmelita, przełożony prowincji katalońskiej w latach nieporozumień pomiędzy zwierzchnictwem Rzymu i Awinionu. W swej działalności piśmienniczej tworzy Decem libri de institutione et peculiaribus gestis religiosorum carmelitarum, datowaną na około 1370 rok, gdzie zamieszcza duchową spuściznę Karmelu, następnie traktaty przeciw heretykom, oraz rozprawy prawnicze.